Ας κάνουμε ένα υποθετικό παράδειγμα. Δύο επιχειρήσεις λειτουργούν στην ίδια γειτονιά, πωλώντας το ίδιο προϊόν, αλλά έχουν διαφορετικό αφεντικό και συνεπώς οι εισπράξεις τους πάνε σε διαφορετικές τσέπες και ξοδεύονται με διαφορετικούς σκοπούς. Αυτός θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένας υπεραπλουστευμένος ορισμός των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων. Τέτοια είναι και η περίπτωση της Ελλάδος και της Τουρκίας σε όλους τους τομείς και μιας και είναι το θέμα μας, στον τουρισμό.
Το γεγονός ότι τα λεφτά που πάνε στην Τουρκία ξοδεύονται σε ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό σε όπλα που θα χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ελλάδας είναι μία ακόμη σημαντική παράμετρος, η οποία φυσιολογικά θα έπρεπε να κινητοποιήσει τους κυβερνώντες, ώστε να καταρτιστεί πλάνο όχι μόνο προκειμένου να έχει τουρίστες η Ελλάδα, αλλά και να μην έχει τουρίστες η Τουρκία.
Όμως στην Ελλάδα με κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δεν ισχύουν αυτά τα απολύτως λογικά και αναγκαία, αλλά τα εντελώς αντίθετα. Έτσι έχουμε δηλώσεις όπως αυτές της Κεφαλογιάννη, η οποία από την Κωνσταντινούπολη δήλωσε ότι «δεν είδαμε ποτέ την Τουρκία ως ανταγωνίστρια – τη βλέπουμε ως σημαντικό εταίρο». Μας δηλώνει δηλαδή ευθαρσώς η υπουργός ότι δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα.
«Θα θέλαμε ο αριθμός των Τούρκων πολιτών που επισκέπτονται την Ελλάδα να αυξηθεί και να μην περιοριστεί στους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου», δήλωσε και προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται ότι θέλουν να γεμίσουν την Αθήνα και σε δεύτερο χρόνο όλη την Ελληνική επικράτεια με τζαμιά. Αγνοεί όμως η κ. υπουργός ότι την ίδια ώρα οι «εταίροι» της θέλουν να μετατρέψουν την Αγία Σοφία και άλλους χώρους ορόσημα της Ορθοδοξίας σε τζαμιά. Αγνοεί ότι οι τούρκοι απειλούν ευθέως Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο αν δεν υποκύψουμε στην θέληση τους.
Αγνοεί, τέλος, τα συμφέροντα των Ελλήνων, τα οποία προστάζουν και διατάσσουν την επικράτηση της λογικής, την επικράτηση της Χρυσής Αυγής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου