Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.
Στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας κάθισαν οι Διονύσης Λαϊκόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος οι οποίοι κατηγορούνται για ανθρωποκτονία από πρόθεση του 27χρονου Πακιστανού Λουκμάν Σεζάντ, που έγινε στα Πετράλωνα στις 17 Ιανουαρίου του 2013.
Όπως φυσικά ενθυμούνται οι πάντες, την επομένη της δολοφονίας, σύσσωμα τα ΜΜΕ ξεκίνησαν την συνήθη συκοφαντική, ψευδή και κατάπτυστη προπαγάνδα, προκειμένου να δώσουν στην δολοφονία ρατσιστικό χαρακτήρα και να συνδέσουν τους δολοφόνους με την Χρυσή Αυγή.
Φυσικά και όσον αφορά τον χαρακτήρα της δολοφονίας απέτυχαν, γιατί τελικά όπως αποδείχθηκε από τις διηγήσεις και τις μαρτυρίες, το όλο συμβάν ήταν η κατάληξη ενός βίαιου διαπληκτισμού δυο ανεγκέφαλων μεθυσμένων, με έναν αλλοδαπό που είχε την ατυχία να παρεμποδίσει την διέλευση τους, αλλά και όσον αφορά την σχέση των κατηγορούμενων με την Χρυσή Αυγή επίσης απέτυχαν, παρ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες εκ μέρους του ευφυούς κυρίου Δένδια και του υπουργείου του, αφού εκτός από την έλλειψη ουσιαστικών αποδεικτικών στοιχείων, οι ίδιοι όχι οι κατηγορούμενοι όχι μόνο αρνήθηκαν κάθε σχέση με το Εθνικιστικό Κίνημα και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να αρνούνται , αλλά και ο ένας εκ των δυο σε γραπτή δήλωση του καταδικάζει την πρακτική του κόμματος και την ιδεολογία του.
Παρ όλα αυτά η πολιτική αγωγή επισήμανε ότι το έγκλημα έχει ρατσιστικό κίνητρο και ζήτησε να κριθούν οι κατηγορούμενοι με βάση τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα.
Βλέπουμε λοιπόν για μια ακόμη φορά, ότι από εδώ το έχουν, από εκεί το έχουν, παρά τις μαρτυρίες και παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη προσπαθεί να εκμεταλλευτεί, έστω και για της πλαγίας οδού μια τυχαία δολοφονία, μια συμπλοκή του δρόμου που κατέληξε στον θάνατο ενός ανθρώπου, προσδίδοντας της ιδεολογικό χαρακτήρα και κίνητρα, που κατ επέκταση παραπέμπουν και καταλήγουν στην Χρυσή Αυγή.
Πλέον η όλη κατάσταση έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο, έστω και της στοιχειώδους ευπρέπειας και ήθους.
Σε λίγο καιρό όπως εξελίσσονται οι καταστάσεις με το δικτατορικό καθεστώς που κυβερνάει και ταλανίζει την Πατρίδα μας, θα διαπράττει κάποιος παραβίαση φωτεινού σηματοδότη και αν έχει την ατυχία να τραυματίσει διερχόμενο και μάλιστα αλλοδαπό, η πράξη θα χαρακτηρίζεται ως ρατσιστική, η ποινική πράξη από πταίσμα θα μετατρέπεται σε κακούργημα και από το πταισματοδικείο θα παραπέμπεται προς εκδίκαση στο κακουργιοδικείο.
Και ειλικρινά μην σας φαίνεται ένα τέτοιο σενάριο, σαν κωμικό και απίθανο, γιατί όπως έχει αποδειχτεί, τους τελευταίους μήνες η και καλά Ελληνική δικαιοσύνη, ο πιστός θεράπων της εκτελεστικής εξουσίας, λειτουργεί, ερευνά και αποφασίζει, με κωμικές και απίθανες μεθόδους.
Πλέον η όλη σκευωρία που στήθηκε από την ξενόδουλη κυβέρνηση των Σαμαρά Βενιζέλου, εναντίον της Χρυσής Αυγής, έχει αποκαλυφθεί εντελώς, όπως τα άλγη ενός λεπρού που όζουν.
Οι κατηγορίες καταρρέουν, οι ψευδομαρτυρίες μόνο θυμηδία προκαλούν και τα αποδεικτικά στοιχεία αποδεικνύονται σαπουνόφουσκες, που σκάνε στον αέρα.
Έτσι λοιπόν το άθλιο σύστημα και εδώ αναφερόμαστε σε σύσσωμο το ανέντιμο συνταγματικό τόξο, μην μπορώντας να κρίνει, να κατακρίνει και να καταδικάσει συγκεκριμένα πρόσωπα, αφού δεν προκύπτουν εις βάρους τους, τεκμηριωμένες εγκληματικές πράξεις, προσπαθεί μέσω μίας γενικευμένης, αόριστης και ισοπεδωτικής διαλεκτικής και επιχειρηματολογίας, να περιθωριοποιήσει, να κατηγοριοποιήσει και να ταυτίσει, μεμονωμένες εγκληματικές πράξεις, με ιδέες, δράσεις και θέσεις ενός Κινήματος, προβάλλοντας και καταλογίζοντας τες, ως συλλογική του ευθύνη.
Αφού δεν μπορούν να δαιμονοποιήσουν πρόσωπα, που έχουν στοχοποιηθεί και αποτελούν κίνδυνο για το άθλιο καθεστώς των ανθελλήνων της αστικής δημοκρατίας και των δοσίλογων της αριστεράς, δαιμονοποιούν έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, με την μέθοδο που προαναφέραμε.
Προσδίδοντας ιδεολογικό χαρακτήρα, ακόμη και στον λεκτικό διαπληκτισμό που μπορεί να έχει ένας Έλληνας πολίτης που τυγχάνει εκμισθωτής ενός διαμερίσματος, με τον αλλοδαπό που δεν του καταβάλλει το μίσθωμα.
Εκεί κατάντησαν την Ελλάδα, εκεί έφθασαν την Ελληνική κοινωνία, σε τέτοια σημεία έχει φθάσει ο φόβος τους.
Γιατί για φόβο πρόκειται, πανικό για το τι μέλλει γενέσθαι, όταν κάποια στιγμή η παντοδυναμία τους λήξει και βρεθούν υπόλογοι ενώπιον της ανεξάρτητης τότε δικαιοσύνης, ενώπιον αδέκαστων και εντίμων δικαστών.
Υπόλογοι για την διασπάθιση, κατάχρηση και διαρπαγή του δημοσίου χρήματος, υπόλογοι για τις μίζες και τους χρηματισμούς από δημόσια έργα και αγορές οπλικών συστημάτων, υπόλογοι για την φοροδιαφυγή και την φυγάδευση των παρανόμως αποκτηθέντων κεφαλαίων τους εις την αλλοδαπή, υπόλογοι για το ότι πρόδωσαν την Πατρίδα τους και την υποδούλωσαν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά σε ανηλεείς ξένους δυνάστες, υπόλογοι γιατί καταδίκασαν τον Ελληνικό Λαό να διαβιώνει σ΄ ένα καθεστώς καθημερινής αθλιότητας.
Και εδώ πλέον ομιλούμε για πραγματικά εγκλήματα με αποδείξεις και στοιχεία, με πέντε περίπου χιλιάδες αυτόχειρες και άλλες εκατοντάδες χιλιάδες θυμάτων.
Γιατί δεν θα αργήσει να έλθει αυτή η στιγμή που το Εθνικιστικό Κίνημα, στηριζόμενο από τον Ελληνικό Λαό, κατόπιν της εκλογικής του ετυμηγορίας, θα απελευθερώσει την Πατρίδα και θα οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης τους δημίους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου